Leerkracht PO

Meester?

Wat is er, jongen?

Wat is een zieto-toets?

Een CITO-toets is een hele belangrijke toets die de kinderen van groep 8 moeten maken.

Meester?

Ja, jongen?

Wij hebben ook belangrijke toetsen in groep 4, he?

Neuh. Die doen we alleen maar om te oefenen voor die belangrijke toets in groep 8.

Waarom is die toets dan zo belangrijk?

Omdat, zucht, als je die verknalt, je naar een slechte school moet die je alleen kan leren hoe je een aardappelboer moet worden.

Mijn vader is aardappelboer, meester.

Dat is precies het punt dat ik probeer te maken. Zorg jij er nu maar voor dat je in groep 8 de CITO-toets goed maakt, dan hoef jij je geen zorgen te maken en word je later advocaat.

Meester?

Ja?

Ik wil akstronaut worden.

Nú wil je akstronaut worden, dat is halverwege groep 7 wel verdwenen.

Meester, ik ben bang.

Goed zo, jongen, de CITO-toets is ook geen geintje.

Maar meester, wat nu als ik het helemaal verknal over een paar jaar?

Dan ga je maar naar Prem, daar word je aangenomen als je zijn achternaam niet kunt spellen.

Meester?

Ja, jongen?

Ging u na de basisschool niet naar de LDS?

Is je taalles nu nog niet af?! Schiet toch eens op.

Snotneus.

*’150.000 leerlingen doen CITO-toets,’ Trouw, 22/01/09

“En dat pik ik niet!” schreeuwde de donkere man in mijn droom en ik schrok, “dat pik ik niet!”. Ik probeerde weg te rennen, maar zoals zo vaak in een droom kwam ik nauwelijks vooruit. De man stak zijn gekromde hand uit en greep mij in mijn nek. “Dat verdienen ze!” werd er in mijn angstige gezicht gebruld. Stotterend vroeg ik de man om uitleg, maar mijn woorden werden ondergesneeuwd door zijn niet aflatende uitroeptekentirade. “Ze zijn hier de dupe van! Ze raken tussen wal en schip!” Ten einde raad mompelde ik dat ik het met hem eens was. Het was mijn versie van het Stockholmsyndroom. De man verzachtte, zijn demonische trekken gleden weg en eindelijk herkende ik hem: het was Prem Radhakishun.

“Prem Radhakishun, presentator van het populaire programma Premtime, heeft grootse plannen. Hij wil op korte termijn ervoor zorgen dat kinderen uit groep 8 van de basisschool, die uitgesloten zijn van de Cito-toets, deze toch kunnen maken. Prem: “Ik wil deze kinderen de kans geven om zich te bewijzen, dat verdienen ze!” Om dit project te laten slagen begint Prem zijn eigen school.”

Meester Prem. Mees Premmie. Okay. Ik ben benieuwd. Laten we Prem een kans geven, zodat hij de kinderen een kans kan geven. In het beste geval krijgen de kinderen betere doorstroommogelijkheden, in het slechtste een deuk in hun zelfvertrouwen voor het oog van televisiekijkend Nederland. Maar dat zien we wekelijks al bij hun leeftijdgenoten in Popstars. En dat scoort ook.

“De resultaten van Prems inspanningen en de vorderingen van de leerlingen zijn te zien in een 10-delige televisieserie die vanaf januari te zien is bij de NPS op Nederland 1.”

*”Geen Cito-toets? Bel naar Prem”, De Weekkrant, 06/11/08