Leerkracht PO

“Sinterklaas mag op Antwerpse openbare scholen niet verschijnen met een kruis op zijn mijter. De Antwerpse wethouder van onderwijs vraagt de scholen terughoudend te zijn met religieuze symbolen. Het kruis en het bisschopsgewaad van Sint Nicolaas zijn tekenen van het katholieke geloof. De scholen leggen zich bij de instructie neer, aldus de Vlaamse krant Het Laatste Nieuws zaterdag. Als er toch een kruis op de mijter staat zegt de juf tegen de kinderen dat het louter versiering is.”

De redactie van Leerkracht PO deed de hoofden bij elkaar en kwam op de proppen met enkele werkbare sponsorvoorstellen. Tenslotte heeft óók de goedheiligman last van de kredietcrisis (eigenlijk heeft hij dat niet, volgens Rick Nieman, maar dat komt mijn grap niet ten goede):

*”Sint zonder kruis op Antwerpse scholen” Trouw, 29/11/08

UPDATE 4/11/8:

“Bijgaand misschien wel dé oplossing voor velen.
Met vriendelijke groet, Rein Kroon.”

Hahaha, dank je Rein!

Een paar dagen geleden stond er een groep van zo’n tien opgeschoten jongens op het parkeerterrein voor mijn woning. Ze waren elkaar aan het bekogelen met sneeuwballen. Nou ja, sneeuwballen, inmiddels kon je spreken van ijsballen. Een paar daarvan kwamen tegen mijn (redelijk nieuwe) auto aan. Ik deed mijn jas aan en vroeg of de jongens ergens anders konden rotzooien omdat ik het idee had dat ze anders schade zouden veroorzaken aan mijn auto. Met de baard in de keel en bijbehorend vlassnorretje werd mij door een jongen verzekerd dat ze elders door zouden gaan met hun ‘gevecht’. De toegestroomde meisjes kirden en giechelden wat.

Eenmaal binnen hoorde ik wéér ijsballen tegen mijn auto ploffen, wat vaker dan eerst. Dit keer ging ik wat minder vriendelijk naar buiten, mijn jas en beroepshouding liet ik achter in de gang. Buiten was het ‘ja, meneer’ en ‘sorry, meneer’ en eentje riep zelfs ‘we gaan weg, die man is leip’. Hahaha. Mijn woedeuitbarsting moet opgemerkt zijn door de burgemeester van mijn woonplaats, want die kwam vandaag prompt met een van de achterlijkste ideeën van 2008.

“Leraren zouden tijdens de jaarwisseling in scholen moeten surveilleren om schade aan de gebouwen door vandalisme te voorkomen. Die suggestie doet burgemeester Fred de Graaf van de gemeente Apeldoorn in een brief aan de schoolbesturen.

,,Afgelopen jaar is voor ruim een kwart miljoen euro aan schade ontstaan door vandalisme. Ik ben dat hartstikke zat”, zei de burgemeester donderdag.”

Okay, meneer de burgemeester. Geen probleem, regelen we. We passen het pleinwachtrooster wel even aan. En mocht een van de juffen tijdens haar dienst in elkaar gerost worden met een Romeinse kaars, mogen we dan ook een beroep doen op de ouderraad voor een rondje door school? De burgemeester van Apeldoorn, die man is leip.

*”Leraar moet tijdens jaarwisseling surveilleren” De Pers, 27/11/08

Mijn groep bestaat voor ongeveer 70 procent uit jongens. Tel daarbij op dat ze ook nog de enige meester op school aan het roer hebben staan en je weet wat je verwachten kunt: boeren bij de vleet, zo nu en dan een ferme ruft tijdens de rekenles en bij een goede grap wordt er hardop gelachen en zijn de broederlijke tikken op de rug niet van de lucht. Arme meisjes, denk je misschien, maarrr… niets is minder waar.

‘Jongens worden minder goed begrepen door vrouwen. Vrouwelijke leerkrachten laten vooral zien hoe meisjes zich moeten gedragen. “Meisjes die kletsend een kleurplaat kleuren, worden bijvoorbeeld niet gecorrigeerd; jongens die hard lachen en met kussens slaan, moeten voor straf naar buiten.”‘

Aldus hoogleraar kinderopvang van de Universiteit van Amsterdam, Louis Tavecchio.

“Vrouwen die werken in de kinderopvang en op de basisschool zouden zich wat ‘mannelijker’ en ‘jongensvriendelijker’ moeten gaan gedragen. Dat betekent: jongens minder snel tot de orde roepen als ze druk zijn, ‘onderzoekend’ gedrag vertonen, of stoeien en rennen.”

Dus juf, laat de hars maar in het badkamerkastje liggen en die bergschoenen die je alleen tijdens het skiën aandoet, kan je best eens een woensdagje naar school aan. En de volgende keer dat een jongen per ongeluk een windje laat in de klas, dan toeter je er een fikse overheen!

*”Juf moet zich meer aanpassen aan jongens”, NRC, Japke Bouma, 24/11/08

‘Hee, de meester eet een appel.’ Ja, de meester eet een appel ja. ‘Een appel is erg gezond,’ zeg ik, ‘en ik blijf in mijn bureaustoel passen’. Daarna leg ik de kinderen uit mijn groep wat uit over de gevaren van werken als leerkracht. Een tijdje terug werd er reclame gemaakt met als slogan ‘je groeit in het onderwijs’. Dat klopt, maar ook vaak in de breedte.

Een meisje uit mijn groep wijst naar haar roze koekje. ‘Hier zit aardbei in,’ zegt ze, ‘dus ook héél gezond’. En het droevige is dat ze dit nog meent ook. Hoog tijd voor goed nieuws zoals…

“…Alle basisschoolleerlingen in de Europese Unie krijgen gratis fruit op school. Een ruime meerderheid in het Europees Parlement stemde dinsdag in Brussel in met een speciaal programma dat dit regelt, meldt CDA-Europarlementariër Esther de Lange dinsdag. De Raad van Ministers moeten nog wel een definitief akkoord geven.”

Waarschijnlijk begint het uitdelen van het gratis fruit na de komende zomervakantie. Het hoe en wat is op dit moment nog niet duidelijk. Wel al bekend is dat sommige basisscholen hun juffen (en een paar meesters) gaan verplichten om ook fruit te nuttigen tijdens het eten en drinken op school. Dit in het kader van de actie ‘Juf Heeft Een Te Dikke Reet’, opgestart door … oh laat ook maar, ik sloeg weer even op hol.

*’Gratis fruit voor schoolkinderen’, nieuws.nl, 19/11/08

Voor een stukjesschrijver met een potentieel publiek van zo’n 75.000 geregistreerde leden is het soms moeilijk kiezen. Want waar moet ik nu weer wat digitale inkt aan besteden? Aan Sinterklaas die op een spelletjespagina kinderen hun ‘centen afhandig maakt’? Hoort wie klopt daar wat uit je zak, het is de goedheiligman, die vuile schurk. Zaterdag komt hij aan in Almere. Die stad is niet zo lang geleden door de Volkskrant uitgeroepen tot ‘lelijkste plek van Nederland’. Dat zal die baardaap leren.

Niet alleen Sinterklaas is op het dievenpad, ook de besturen van islamitische scholen schijnen er wat van te kunnen.

“Van de islamitische schoolbesturen sjoemelt 86 procent met geld. Het islamitisch onderwijs in Nederland is ‘reden tot grote zorg’. Dat hebben staatssecretarissen Sharon Dijksma en Marja van Bijsterveldt van Onderwijs donderdag gezegd.”

Met een oproep tot invordering van totaal 4,5 miljoen euro denk ik niet dat er op de islamitische scholen veel geld overblijft om nog een Sint & Piet te huren voor in december. En ook al vliegen er nu zo’n honderd leuke opmerkingen door mijn hoofd; nee, ik ben een fatsoenlijk mens, dus ik maak ze niet.

Is er nog leuk nieuws dan? Natuurlijk.

“Een hond was dit jaar de meest opmerkelijke winnaar van de Gelderse Jeugdzorg Award. Topdog Cirkel werd geprezen omdat hij kinderen van hun faalangst af heeft geholpen.”

Reactie van de winnaar: “Woef, woef, woeferdewoefwoef.”

*’Islamitische scholen sjoemelen met geld’, De Pers, 13/11/08
*’Jeugdzorg geeft echte poedelprijs aan hond’, binnenlandsbestuur.nl, 07/11/08

“En dat pik ik niet!” schreeuwde de donkere man in mijn droom en ik schrok, “dat pik ik niet!”. Ik probeerde weg te rennen, maar zoals zo vaak in een droom kwam ik nauwelijks vooruit. De man stak zijn gekromde hand uit en greep mij in mijn nek. “Dat verdienen ze!” werd er in mijn angstige gezicht gebruld. Stotterend vroeg ik de man om uitleg, maar mijn woorden werden ondergesneeuwd door zijn niet aflatende uitroeptekentirade. “Ze zijn hier de dupe van! Ze raken tussen wal en schip!” Ten einde raad mompelde ik dat ik het met hem eens was. Het was mijn versie van het Stockholmsyndroom. De man verzachtte, zijn demonische trekken gleden weg en eindelijk herkende ik hem: het was Prem Radhakishun.

“Prem Radhakishun, presentator van het populaire programma Premtime, heeft grootse plannen. Hij wil op korte termijn ervoor zorgen dat kinderen uit groep 8 van de basisschool, die uitgesloten zijn van de Cito-toets, deze toch kunnen maken. Prem: “Ik wil deze kinderen de kans geven om zich te bewijzen, dat verdienen ze!” Om dit project te laten slagen begint Prem zijn eigen school.”

Meester Prem. Mees Premmie. Okay. Ik ben benieuwd. Laten we Prem een kans geven, zodat hij de kinderen een kans kan geven. In het beste geval krijgen de kinderen betere doorstroommogelijkheden, in het slechtste een deuk in hun zelfvertrouwen voor het oog van televisiekijkend Nederland. Maar dat zien we wekelijks al bij hun leeftijdgenoten in Popstars. En dat scoort ook.

“De resultaten van Prems inspanningen en de vorderingen van de leerlingen zijn te zien in een 10-delige televisieserie die vanaf januari te zien is bij de NPS op Nederland 1.”

*”Geen Cito-toets? Bel naar Prem”, De Weekkrant, 06/11/08

Dank de rekengoden, onze gebeden zijn verhoord! Niet langer hoeven wij binnen het primair onderwijs te tobben met half afgebakken rekenmethodes en zwakke niet-realistische contextsommen. Onze rekenvaardige redder in nood? De Nederlandse Darts Bond.

“De Nederlandse Darts Bond heeft het lespakket [email protected] ontwikkeld, een lesprogramma dat zich richt op het verbeteren en interessanter maken van hoofdrekenen. Hierbij wordt de dartsport als middel gebruikt.”

Maar hoe kunnen we dit verkopen aan de kinderen? Hebben we niet een slogan nodig die aansluit bij de wijze waarop de jeugd anno 2008 communiceert? De bond:

“Darts @ School, dat is pas cool ”

Ik zeg niets meer. Okay, nog een klein dingetje dan. Misschien moeten ze op de site van de NDB nog even vermelden dat darten ook goed is voor de fijne motoriek. Want het schrijven op scholen is ook maar een knoeierig geklungel. Schijnt.

*”[email protected], dat is pas cool”, de Nederlandse Darts Bond
*”Kwaliteit handschrift kinderen holt achteruit”, Nu.nl, 7 november 2008

Waar mogelijk probeer ik mensen die ik noem in een stukje een e-mail te sturen met een link naar de betreffende vermelding. Zo deed ik dat ook gisteren naar Martin Bosma, naar Geert Wilders (beiden PVV) en naar Corinne Bierman van de stichting Dag van Respect. Volgens mijn statistieken werd het bericht (link) op een Blackberry gelezen door iemand die gebruik maakte van een internetverbinding van ‘De Tweede Kamer Der Staten Generaal’. Mijn gok is Bosma. Niet dat hij het artikeltje erg interessant vond, een paar seconden en weg was de parlementaire bezoeker. Corinne Bierman; een ander verhaal.

Zij liet mij weten wat ze van het stukje vond in een aardige e-mail. Verder liet ze weten dat de stichting helemaal niet van plan was om Geert Wilders en Hitler op wat voor manier dan ook gelijk te stellen.

“Wij vergelijken Hitler en Wilders niet met elkaar. Voor ons als stichting gaat het daar ook absoluut niet om. Het ging hier om het woord ‘eenzijdig’. De politiek veronderstelt dat kinderen dat niet begrijpen. Hiermee zijn wij het vanzelfsprekend niet eens.”

Ook liet ze weten dat ze al veel nare e-mailtjes had ontvangen naar aanleiding van het incident. Wat mij dan weer niet verbaasde, dat had ik al gezien toen ik haar naam had ingetikt op Google.

Ik stuur mijn stukjes dus altijd keurig naar de mensen die ik in die stukjes noem. Meestal reageren ze daar op. Soms niet. Een dikke plus dus voor Corinne Bierman dat ze uitgebreid de moeite nam om te reageren terwijl ze niet wist dat er ongeveer 75.000 juffen, meesters en studenten lid zijn van de Digitale School. Een groot publiek, waar de PVV geen gebruik van diende te maken.

De volgende keer dat Corinne haarzelf ‘voor de kop slaat’ vanwege een ongelukkige tekst, sta ik achter haar met een ijskompres. Want hee, je hoeft maar vriendelijk te reageren en ik ben meteen overstag.

Ik had het er vandaag nog over op school: politici moeten zich niet direct bezig houden met de inhoud van educatief materiaal, laat staan dat ze aanpassingen en rectificaties gaan eisen. Laat dat maar over aan de deskundigen. Kijk, in het geval van Geert Wilders kan ik het nog wel begrijpen. Want een vergelijking met Hitler is niet leuk. Waarschijnlijk had Hitler de vergelijking met Wilders ook niet leuk gevonden. Kortom, niet leuk. Voor beide partijen niet.

Wel leuk is de reactie van directeur Corinne Bierman (stichting Dag van Respect, de verspreider van het lesboek met de controversiële vergelijking). Zij liet weten “het is nooit de bedoeling geweest die vergelijking te maken”, maar ze zou het lesboek niet veranderen. Een dag later laat ze heel wat anders weten: “Ongelooflijk stom, ik sla mezelf voor mijn kop” en past ze het lesboek aan.

En zo konden we (tussen Obama en McCain door) nog even genieten van een lollig onderwijsgerelateerd politiek relletje. PVV-kamerlid Martin Bosma gaf aan ‘woedend’ te zijn, Wilders verschoot prompt van haarkleur en Bierman sloeg haarzelf voor haar kop (en gaf daarmee uiting van haar respect voor … iets).

Politici die zich bemoeien met de inhoud van een les, stel je voor. Dan gaat Wouter Bos ons vertellen hoe de kinderen moeten rekenen (misschien niet verkeerd), gaat Balkenende het kringgesprek doen (normen en waarden, misschien verkeerd) en gaat Marcouch islamles geven op openbare scholen (verkeerd). Nee, waar is dan Hilbrand Nawijn als je hem nodig hebt? Want de jumphype mag dan wel voorbij zijn, ik kan het nog steeds niet.

*”PVV kwaad om vergelijking Wilders-Hitler in lesboek”, knack.be, 03/11/08
*”Tekst lesboek over ‘Fitna’ toch aangepast”, nrc.nl, 04/11/08

Laatst kreeg ik een goede vriend op bezoek die met een bedrukt gezicht plaatsnam op de bank. Hij had problemen met een vrouw. Ik gaf hem een glas cola (light, want we zijn nu boven de dertig), een bakje met nootjes en vroeg hem hoe het conflict was ontstaan.

Het bleek dat een vriend van hem een weblog had, dat vaak bezocht werd door een meisje en via Twitter stuurden ze op een afspraakje af, dat later met een e-mail bezegeld werd. Van het een kwam het ander, van het ander kwam het een. Maar toen liet het meisje via haar webcam haar oogje op een ander vallen en was de liefde voor de vriend van mijn vriend voorbij. Vervolgens liet mijn vriend een krabbel achter op de Hyves van zijn vriend, wat het meisje las en zodoende werden haar gevoelens gekrenkt. U bent er nog?

Tegen de tijd dat het verhaal zijn einde naderde, zorgde ik ervoor dat ik af en toe begripvol knikte, maar was ik al een tijdje verdiept in een aflevering van House. Moraal van dit verhaal:

“‘Wijs kinderen op de gevaren van de webcam’, zegt directeur Dominique Weesie van Geen Stijl. ‘Mensen, dus ook kinderen, gooien alles online en hebben niet door dat iedereen dat kan zien, bijvoorbeeld op Hyves.’

Ook reageert de directeur van Geen Stijl op het verwijt dat zijn site zelf allerlei compromitterende foto’s plaatst en bedenkelijke onderwerpen aan de orde stelt. ‘Bij volwassenen liggen de grenzen toch anders dan bij kinderen’, is de redenatie van Weesie.

Wel vindt hij het een goede zaak dat leerlingen voorlichting krijgen over de gevaren van internet. ‘Mijn vriendin werkt in het onderwijs, ze geeft informatica. Die heeft vrijwel dagelijks met dat bijltje te hakken. Heel veel vechtpartijen ontstaan bijvoorbeeld doordat ze elkaar op MSN zitten op te fokken. En dan barst de bom op het schoolplein zonder dat iemand het in de gaten had.’”

*”Veel vechtpartijen ontstaan door MSN”, een nieuwe campagne om schoolgaande kinderen mediawijzer te maken, Reformatorisch Dagblad, 3 november 2008.
*”Interview Dominique Weesie (Geen Stijl)”, medialessen.nl