Correctie


Lees verder »
Lees verder »
Wat ik me vooral afvraag: hoe is het mogelijk dat het examen überhaupt gestolen kon worden? Ze worden immers achter slot en grendel opgesloten zodra ze op school arriveren. Daarna volgt een met protocollen omgeven ritueel waarbij geheimhouding het sleutelwoord is en de examensecretaris als hogepriester fungeert. Ten slotte leidt het tot een doodstille zaal waar een eenvoudig docent met droge mond mag voorlezen wat er op de envelop staat. Dan pas mag de surveillant met zweet in de handen de verzegeling verbreken om razendsnel de inhoud over de tafels te distribueren.
Lees verder »
Het lijkt op topsport: er zijn jaren van voorbereiding aan vooraf gegaan en nu gaat het om pieken op het juiste ogenblik . Factoren die tijdens repetities en schriftelijke overhoringen geen doorslaggevende rol van betekenis spelen, tellen plotseling nu wel mee: zenuwen, faalangst en hypercorrectie, de neiging om goede antwoorden in foute te veranderen.
"Nee, niet weer een brief schrijven!" Armen op de tafel, hoofden die er moedeloos in vallen en zich vruchteloos afvragen wat voor nutteloze en tijdrovende opdracht ik nu weer voor hen verzonnen heb, dat is voorbij . Er verschijnen nu smeekmailtjes of ik toch maar AUB AUB een laatste epistel wil nakijken. Dat komt omdat er iets belangrijks op het spel staat: een felbegeerd diploma als eerste opstapje naar die onbekende toekomst, waar werk en carrière een deel van gaan uitmaken. Dit jaar is er een extra hindernis opgeworpen naar de finish: de verscherpte exameneisen.
Lees verder »
Lees verder »